این روزها، روزهای پر مخاطره ای برای مبارزان سیاسی است:
محدود کردن تماس های آقایان موسوی و کروبی، اعتراض گسترده ی شبانه ی " اله اکبر" ی در برابر رژیمی که خود را نشان اله اکبر می داند. عدم پذیرش دانشجو در 12 رشته ی علوم انسانی تا تبدیل آنها به علوم انسانی اسلامی، مسائل گوناگون زندانیان سیاسی، و تحرک های دانشجویی در آغاز سال تحصیلی اگر چه گروه های زیادی را - همچنان - به مبارزه ی سیاسی و افشاگری مشغول کرده، گروه هایی هم به اطلاعرسانی در مورد محیط زیست، وضع کشاورزی، مسئله ی آلودگی و کمبود آب همت ورزیده اند.
اهمیت کار این گروه ها که مسائل زیربنایی را مورد توجه قرار داده اند، کمتر از گروه های سیاسی نیست، هرچند در مبارزه رویاروی با حاکمیت نیستند، اما افشاگری های آنها ماهیت سیستمی را نشان می دهد که اندیشه ای جز حفظ قدرت ندارد؛ آنهم به هر قیمت. تبدیل جنگل ها به دشت ها، دشت ها به بیابان ها، رودخانه ها به معدن سنگ ریزه و ماسه، دریاچه ها به شوره زارها که مهاجرت ساکنان این نواحی را به شهرهای بزرگ باعث شده است. تراکم جمعیت در شهرهای بزرگ - که مردمانش دچار بیکاری آشکار و پنهانند - نتیجه اش افزایش فقر، فحشا، افزایش جرم های گوناگون، گسترش اقتصاد اعتیاد ی – 10 میلیون نفر در کار اعتیادند - زیاد شدن کودکان خیابانی و افزایش گدایان شهری و ... است.
برای آگاهی بیشتر از زحمات این گروه های محیط زیستی، و نیز داشتن یک تصور واقعی تر از حاکمیت جمهوری ولایت فقیه از شما دعوت می کنم این وبلاگ ها را مطالعه کنید.
بویژه این مقاله را در مورد سد سازی :
http://biaban.darvish.info/archives/6338
و نیز این مقاله را در این سایت:
http://www.iranboom.ir/didehban/zistboom/1087-eslah-modiat-aab.html
۱ نظر:
همه جای این حکومت می لنگه ، هیچ چیز سر جاش نیست چون هیچکس سر جای خودش منصوب نشده
ارسال یک نظر