۱۳۹۲ اسفند ۲۲, پنجشنبه

گزارش یک بررسی – احکام قرآن و دموکراسی



مقایسه ی احکام قرآن – بی توجه به سنت ها و روایات – به عنوان عالی ترین ماخذ اسلامی  با دست آوردهای دموکراسی  از تاریخ دوشنبه شانزدهم آذر ماه 1390 با نوشتار " آزادی و دموکراسی " شروع  و با " برابری های زن و مرد در ایمان به  اسلام " در تاریخ شنبه 14 دیماه 1392 پایان یافت که تقریبن دو سال شد.

این بررسی  34 نوشتار  شد که 12 نوشته  در بحث عمو می احکام قرآن و دموکراسی بود و 22 نوشته ویژه ی موقعیت زنان در اسلام و دموکراسی  که نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند.

این وبلاگ امیدوار است پس از یک ویراستاری، مجمومه ی  این بررسی را بصورت الکترونیک برای علاقمندان منتشر کند.

این مطالعه از آن رو آغاز شد تا با استناد به آیات مسلم قرآن به روشنفکران مذهبی نشان داده شود که تعبیر و تفسیر های آنان از
از بعضی آیه های محدود قرآن برای برقراری  و پیشبرد  دموکراسی نه تنها با واقعیت فرامین قرآن سازگار نیست، بلکه ضربه ی بزرگی هم به درک عمومی مردم از دموکراسی می زند و هم واقعیت تاریخی احکام قرآن را به فراموشی می سپارد. مخدوش کردن واقعیت احکام قرآن و مخدوش کردن واقعیت دموکراسی، بهترین وسیله برای ادامه استبداد و بدترین وسیله برای رسیدن به دموکراسی است.  

نظارت اجتماعی  و برابری حقوقی فردی و اجتماعی همه مردم از زن و مرد دو عنصر مهم و پویای دموکراسی است.

بنا برنظر روشنفکران دینی یا نو اندیشان دینی، امر به معروف و نهی از منکر مبنای خوبی برای رشد و گسترش دموکراسی در یک جامعه ی دینی است. اینان تصور می کنند که مسئله امر به معروف و نهی از منکر همان نظارت اجتماعی است که در دموکراسی وجود دارد که در واقع قدرت و پویایی دموکراسی را باعث شده است.

مطالعه  مستقیم به آیات قرآن دو نکته ی بسیار مهم  بالا را  را روشن کرد:

الف – نطارت اجتماعی در قرآن توسط گروهی ویژه ای از مردمان بر اجرای فرامین  قرآن انجام می گیرد و نه همه ی مردم . اینان " آمران به معروف و ناهیان از منکر " اند.  

صفات آمران به "  امر به معروف و نهی از منکر "  در قرآن به روشنی چنین اند- پیشتر نوشتار کاملش آمده است :

1- ایمان به  خدا  - سوره آل عمران  آیه های 104، 110 و 114

2 - ایمان به روز قیامت – سوره ال عمران آیه 114

3 - نماز بر پا می کنند – سوره توبه  ایه 71. سوره حج آیه 41. سوره 29 آیه 45. سوره ی لقمان آیه 17

4 - از پیامبر فرمان می برند – سوره ی اعراف ایه 157 . سوره توبه آیه 71.

5 - زکات می دهند – سوره توبه آیه 71. سوره حج  آیه 41.

6 - روزه داران اند – سوره توبه  آیه 112

می بینید – به روشنی و نه به تفسیر – آمران به " امر به معروف و نهی از منکر " از دیدگاه قرآن باید :
به سه اصل اصول دین شامل توحید، نبوت و معاد اعتقاد داشته باشند،
و دو اصل عبادی – نماز و روزه – را انجام دهند،
و یک اصل اقتصادی – زکات ( مالیات اسلامی ) – را رعایت کنند. و اینان بهترین مردمند – آیه 110 سوره آل عمران

به این ترتیب :

-          کسانی که به اسلام معتقد نباشند،یعنی همه ی غیر مسلمانان
-          کسانی که اصول دین را نپذیرند، یعنی همه بی دینان
-          کسانی که اصول عبادی نماز و روزه  را انجام ندهند، یعنی همه مسلمانانی که اصول عبادی را انجام نمی دهند
-          کسانی که زکات نپردازند، یعنی مردمان نادار

از گروه آمران به معروف و ناهیان از منکر خارج و نمی توانند در نظارت اجتماعی شرکت کنند.

حالاحساب کنید در جامعه ی امروز ما با 50 میلیون جمعیت بالغ ؛

1 - جند صد هزار نفر به اسلام معتقد نیستند؛ شامل پیروان ادیان دیگر مسیحیان، کلیمی ها و زرتشتی ها – اینها دست کم نزدیک به یک میلیون نفر می شوند که بر اساس آیات قران نمی توانند در امر به  معروف و نهی از منکر – نظارت اجتماعی قرانی – شرکت کنند.

2- چند صد هزار نفر لائیک هستند که بر طبق دستورات قرآن  از نظارت اجتماعی محروم می شوند.

3– چند میلیون مسلمانانی هستند که اصول عبادی – نماز و روزه - را به بهانه های گوناگون واقعی یا با کلاه شرعی انجام نمی دهند. اینها هم از حق نظارت اجتماعی طبق دستورات قرآن محروم می شوند.

 به گفته ی آقای قرائتی رئیس ستاد اقامه نماز کشور " نیمی از جوانان کشور نماز نمی خوانند " اینحا:


دست کم 10 میلیون جوان داریم که نصف آن پنج میلیون نفر می شوند که از دور نظارت اجتماعی به دستور قران خارج می شوند.
اینجا:

4         کسانی که زکات نمی پردازند هم از نظارت اجتماعی کنار گذاشته می شوند. اکنون35% از جمعیت کشور زیر خط فقر هستند؛ اینجا:

 یعنی حدود 25 میلیون نفر. اینها هم حق نظارت اجتماعی یا دخالت در امر به معروف و نهی از منکر را ندارند چون توان پرداخت مالیات اسلامی ( زکات ) را ندارند.

خب حالا اینها را جمع بزنید، چند میلیون نفر نمی توانند در نظارت اجتماعی طبق احکام قرآن شرکت کنند؟ 

می بینیم که اکثریت افراد جامعه طبق دستورات قرآن از حق نظارت اجتماعی محروم می شوند چون شرایط امر به معروف و نهی از منکر را ندارند.

عملن هم می بینیم که در حاکمیت جمهوری اسلامی هم فقط عده ی ویژه ای هستند که چنین حقی را فقط برای خود نگه داشته اند و دیگر مردمان را به عناوین مختلف اسلامی از حضور فعال اجتماعی محروم کرده اند.
              
نکته ی مهم این که این ویژگی های آمران به معروف و ناهیان از منکر فقط از دیدگاه قرآن است که یک اکثریت را از حق نظارت اجتماعی محروم و آن را فقط در اختیار  یک اقلیت قرار می دهد.

اگر بخواهیم اصول مذاهب اسلامی را هم به آن بیفزاییم ؛ مانند اصول چهارگانه مهم اهل سنت، اصول مذهب شیعه – از 4 اعمامی بگیرید تا برسید به 12 امامی آن که ما باشیم – این محدودیت ها بسیار فراتر رفته و گروه های کم تری می توانند در این نظارت شرکت کنند. برای نمونه ؛

در کشورهایی که حکومت در اختیار اهل سنت است، شیعیان از این حق محروم می شوند زیرا طبق اصول مذهبی اهل سنت، شیعه ها از سنت خلفای راشدین پیروی نکرده و بنابراین مسلمان واقعی نیستند. وضعیت شیعه ها را در عربستان و دیگر کشورهای غیر شیعه اسلامی ببینید و اخبارش رابخوانید. 

از طرف دیگر شیعه ها به دلایل سنت و روایات، اهل سنت را مسلمان واقعی نمی دانند و به همین دلیل اهل سنت در ایران از امکانات نظارت اجتماعی و دخالت در امور سیاسی عملن محروم هستند.

 حالا می توانید آمار  جمعیت اهل سنت را هم به آمار کسانی که شرایط امر به معروف و نهی از منکر را ندارند و از حق نظارت اجتماعی محروم می شوند به آمار بالا اضافه کنید.

تا اینجا حق نظارت اجتماعی بر پایه  واجدین شرایط امر به معروف و نهی از منکر، محدود فقط به شیعیانی شد که همه موارد ششگانه بالا را پذیرفته و انجام دهند.

حالا برویم سراغ  شیعه ها؛

در بین شییعه ها که همه ی موارد گفته شده در قرآن را رعایت می کنند، عده ای ولایت فقیه را قبول ندارند و حکومت را فقط حق امام معصوم می دانند. در جمهوری اسلامی این گروه ها از حق نظارت اجتماعی نه  تنها کنار گذاشته شده اند بلکه اگر فعال باشند بنام محارب با خدانه محارب با جمهوری اسلامی  - دستگیر، زندانی و اعدام می شوند. این هم آمار و نشانی اعدام شدگان از این بابت فقط در دهه 60  به تفکیک شهر ها شامل بیش از  15000 نفر :


به این ترتیب حق نظارت اجتماعی شامل گروه اندکی از جمعیت کشور می شود که؛

همه ی موارد ششگانه ی گفته شده در قرآن را  رعایت کنند،
شیعه اثنی عشری ( دوازده امامی ) باشند،
 و پبرو ولایت فقیه باشند

و این گروه را که می بینیم در حاکمیت اند، هر گاه هم حرفی بخواهند بزنند آن را منتسب می کنند به نظرات و حرف های ولی فقیه زمانه – دیروز امام خمینی بود، امروز آیت اله خامنه ای است و لابد فردا کسی دیگر –

و اگر جدا از نظرات ولی فقیه حرفی بزنند، مستقیم یا غیر مستقیم مورد خطاب قرار می گیرند. به این ترتیب عملن حق نظارت اجتماعی در اختیار یک نفر قرار می گیرد و آن ولی فقیه است و بس!

درست بابت این محدودیت  هاست که مذاهب مختلف اسلامی در طول تاریخ ترتیب همدیگر را داده اند؛ از محدودیت های خانگی بگیرید تا داغ کردن و کشتن که خود کتاب دردناکی است.

اما قدرت دموکراسی از نظارت عمومی مردم بر کردار برگزیدگان، کیفیت قوانین، اجرای قوانین سرچشمه می گیرد. این نظارت هیچ گونه محدودیت جنسیتی، قومی ، مذهبی ، اقتصادی، ایده تولژیک و نژادی  ندارد و همه می توانند و باید در این نظارت شر کت کنند.


ب– احکام قرآن در مورد زنان و مردان باعث می شود که عملن حقوق شخصی و اجتماعی  نصف جمعیت یک جامعه – زنان – کمتر از  حقوق شخصی و اجتماعی با نصف دیگر جمعیت – مردان -  باشد. چیزی که در دموکراسی بی معنی است. 


۱۳۹۲ اسفند ۱۴, چهارشنبه

روز جهانی زن 17 اسفند= 8 مارچ






خواستیم و شد...بالاخره مجوز گرفته و نفس راحتی بعد از هفته ها کشیده شد. بعد از سالها اولین مراسم رسمی روز جهانی زن، روز شنبه 17 اسفند،8 مارس، در خانه اندیشمندان علوم انسانی... تشریف بیاورید و دوستان خود را دعوت و اطلاع رسانی کنید.
var _gaq = _gaq || []; _gaq.push(['_setAccount', 'UA-20716781-5']); _gaq.push(['_trackPageview']); (function() { var ga = document.createElement('script'); ga.type = 'text/javascript'; ga.async = true; ga.src = ('https:' == document.location.protocol ? 'https://ssl' : 'http://www') + '.google-analytics.com/ga.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ga, s); })();