چه کسانی از تجزیه ایران برای رسانده مردم استفاده می کنند؟
الف - سران جمهوری اسلامی!( از ولایت فقیه های دو آتشه بگیرید تا تحول خواهانش)
اینان بارها گفته اند که دشمنان انقلاب اسلامی می خواهند کشور را تجزیه کنند. برای درست نشان دادن حرفشان هم گاه گاهی از گروه هایی نام می برند که خواهان استقلال استانشان هستند. حالا چقدر خود جمهوری اسلامی در سر و سامان دادن به این گروه ها نقش دارد و یا به چه راه هایی آنها را تقویت می کند، بماند.
فایده چنین تبلیغاتی برای جمهوری ولایت مطلقه فقیه این است که:
آنها وسیله ای باشند برای سرکوب جنبش مردم بر علیه دیکتاتوری مذهبی و نیز بدنام کردن سازمان ها و گروه هایی که برای ایجاد یک حاکمیت غیر مذهبی و دموکرات می کوشند.
جمهوری اسلامی باین ترتیب مردم را از پیوستن به اعتراضات بر علیه دیکتاتوری حاکم باز می دارد. این کاری است که بطور ناخودآگاه در ذهن همه ما جا افتاده است! البته تجربه های وحشتناک و تلخ کشورهای عربی از جمله سوریه این داستان را جا انداخته است!
اما واقعن جمهوری اسلامی در صورتی که اعتراضات اوج بگیرد، سرکوب اعتراضات را بسوی جنگ داخلی پیش می برد؟
ظاهرا حاکمین امروز به خوبی می دانند در صورت حذف جمهوری ولایت فقیه، جایی برای فرارکردن مانند شاه ندارند! تازه شاه که داشت به چه وضع ناگواری همیشه دربدر بود! اینان که همان امکان دربدری را هم ندارند.
پس اولین نتیجه این است که این حکومت تا نفر آخر بر علیه هرنوع جنبش مردم برای سرنگونی اش می جنگد.
اما این نتیجه کاملن اشتباه است به چند دلیل:
۱ - روحانیت شیعه در ایران پا گرفته و رشد کرده است. از ایران تغذیه کرده و جایی بجز ایران ندارد. در طول تاریخ تمام هزینه های مذهبی اش را از مردم ایران گرفته است. حتا مرجعیت اصلی اگر در عراق باشد مانند آقای سیستانی، از پرداخت مذهبی ایرانیان تغذیه می کند. بنابراین روحانیت شیعه جایی بهتر و ریشه دارتر از ایران ندارد و اگر جمهوری اسلامی سرکوب را بسوی تجزیه ایران پیش ببرد، در واقع ریشه درآمدهای مذهبی خودش را خشکانده است. می شود:
یکی بر سر شاخ و بن می برید
۲ - تازه اگر جایی هم داشته باشند، در آنجاها درآمدهایی بابت احکام مذهبی نخواهد داشت. چون منطقه شیعه نشین نخواهد بود. زیرا مناطق شیعه نشین بیرون از ایران خودشان از جمهوری اسلامی تغذیه می کنند!
۳ - درست است که امروز ولایت مطلقه فقیه ۶۰٪ اقتصاد کشور و نیز نفت را در اختیار دارد و ظاهرن احتیاجی به درآمدهای مذهبی از مردم ندارد، اما این درآمدها در حال خشکیدند نه فقط بخاطر تحریم ، بلکه بیشتر بخاطر کیفیت نامطلوب مدیریت سیاسی و اقتصادی و نیز از دست دادن بازارهای کشورهای دور و بر!
بازارهای نفت ایران نیز توسط نفت صادراتی امریکا در حال تصرف است و نه تنها جمهوری اسلامی - حتا پس از رفع تحریم ها - توانا به مقابله با شرکت های امریکایی نیست، بلکه حتا اگر حکومت عوض شود تصرف بازارهای قدیمی توسط حاکمیت تازه ایران هم بسیار مشکل است.
پس از فرار متخصصان ، سپس فرار سرمایه، حالا نوبت فرار نیروی کار از ایران به کشورهای همجوار مانند عراق است. این یعنی ورشکستگی اقتصادی یک جامعه.
پس این فکری که جمهوری اسلامی القا می کند که ممکن است کشور به سرنوشت سوریه مبتلا شود، کاملن داستانی است تا مردم را از اعتراضات بی خشونت باز دارد.
بنابراین سوریه ای شدن کشور یعنی نابودی تمام دم و دستگاه روحانیت شیعه برای همیشه!
و این چیزی وحشتناکی برای روحانیت است! و حاضر نیست تن به نابودی بدهد!
۴- گروه های بسیاری از درون روحانیت اکنون مخالف نحوه حکمرانی ولایت مطلقه فقیه اند و به این نتیجه رسیده اند که حکومت عرفی لازم است، اینان تا وقتی که ولایت مطلقه فقیه توانسته سفره آنان را بیاراید، همراه بوده اند و اینک کم کم سفره شان کوچکتر می شود. با کوچکتر و کوچکتر شدن سفره روحانیت از طرف ولایت مطلقه فقیه، آنان مجبورند به درآمدهای مذهبی بیشتر توجه کنند و در نتیجه از خواسته های مردم مجبورند پیروی کنند.
به این دلایل تاریخی و واقعی نه تنها جمهوری اسلامی سرکوب جنبش را بسوی جنگ داخلی پیش نمی برد، و نمی تواند پیش ببرد، بلکه از آن بشدت می ترسد. زیرا جنگ داخلی یعنی نابودی حیات روحانیت شیعه برای همیشه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر