این پرسشی است که بسیاری منتظرند خیلی زود جوابش را دریابند! زیرا همه مایلند هر چه زودتر از وضعیت وخیم امروز و شاید وخیم تر فردا رها شوند و یک نفس راحتی بکشند!!
آقای خلجی سخنانی دارد در « انجمن کتاب تورنتو » برای این موضوع و جوابی به این پرسش همگانی . این سخنان در سه بخش ۱۹ ، ۱۵ و ۲۱ دقیقه تنظیم شده اند. که می توانید جدا گانه و با فرصت کافی به آنها گوش کنید.
البته عنوان سخنرانی ایشان این است :
- چرا در ایران انقلاب نمی شود »
در بخش اول :
که با معرفی ایشان شروع می شود، ایشان حرف زدن در مورد سیاست را از زاویه های متفاوت مطرم می کند و در نیمه دوم توضیح می دهد که حرف هایش از زاویه یک فعال سیاسی، از دیدگاه یک فرد حزبی یا سازمانی، و از موقعیت یک استراتژیست سیاسی نیست، بلکه سخنانش از دیدگاه یک تحلیل گر سیاسی است که ارتباط بین همپوشانی نهادهای سیاسی و بازیگران سیاسی و هر چیزی که به زندگی فرد در جامعه مربوط است را می بیند و مطرح می کند.
در بخش دوم :
ایشان در مورد ماهیت جمهوری اسلامی که « دو گانه سوز » است و هم یک هسته متمرکز قدرت همه چیز را هدایت می کند و هم بظاهر انتخاباتی دارد و مردم را به پای صندوق رای می کشاند تا در جهت خواسته های هسته متمرکز قدرت افراد مورد نظر آن هسته را انتخاب و قدرت مرکزی کارش را توسط این نمایندگان به پیش ببرد.
نمونه های از کشورهای دیگر هم ارائه می شود که مشابه جمهوری اسلامی اند.
در بخش سوم :
به این می پردازد که چنین حاکمیت هایی چه اثرات تخریب فرهنگی ایجاد می کنند و همه اقشار را گرفتارش می کنند و در پایان به این می رسد به جواب پرسش اصلی می رسد : چه هنگام جمهوری اسلامی تغییر می کند:
۱- حمله نظامی از خارج. بکلی این نظر به دلیل سیاست های غرب و امریکا را رد می کند.
۲ - تحریم ها که اگر چه شکننده اند اما هدف سرنگونی جمهوری اسلامی نیست، بلکه به پای میز مذاکره کشاندن و محدود کردن سیاست های خارجی آن است. او معتقد است که اگر جمهوری اسلامی نظرات غرب را بپذیرد، امریکا و اروپا همان روابط حسنه ای که با عربستان دارند، با ایران هم خواهند داشت و کاری به کار سیاست های داخلی جمهوری اسلامی ندارد.
او آب پاکی روی دست کسانی میریزد که منتظر یک امام زمانند که بیاید و زندگی انها را بی زحمت سر و سامان دهد و بگوید بفرمایید خوش باشید!
جواب او به این پرسش این است:
۱ - ما ایرانیها نیازمند توجه به تجربه جهانی هستیم . ما تافته جدا باقته ای از مردمان خاورمیانه نیستیم و ما باید ادعاهای برتری هایمان را بنا به تاریخ طولانی گذشته کنار بگذاریم. با حرف هیچ کاری نمی شود و این روش حکومت های توتالیتر است مانند جمهوری اسلامی. این توجه باید بویژه به کشورهایی بشه که وضعشان از ما بهتر بوده اما بازهم به دامن توتالیتر افتاده اند
۲ - تجربه سنت ،گذشته ، ما نیازمند این هستیم که سنت خودمان را جدی بگیریم . صد سال یک نهاد نیرومند اجتماعی از طرف روشنفکران و فعالان سیاسی ما نادیده گرفته می شد.
باید برگشت به سنت ، سنت مانند اژدهایی خفته است.گذشته هرگز نمی گذرد، فکر نکنید اگر ما عامدانه گذشته خودمان را فراموش بکنیم ، ما باید با گذشته مان در گیر باشیم و تکلیف خودمان را با بخش های مختلف این سنت یکسره کنیم. هیچوقت یک سره نمیشه اما باید تلاش کرد، داستان جالبی را از اژدهای یخ زده تمثیل می آورد.
این دو عامل باعث می شود که ما در زمان حال به تصمیم های بهتری برسیم و واقعیت این است که هیچ فرمول خاصی برای همه کشورها و همه جوامع وجود ندارد و ملت ایران هم باید راه خودش را برای رسیدن به دموکراسی و یک جامعه سالم پیدا کند.
تا اینجا خلاصه ای از سخنان ایشان تقریبا با همان جمله بندی خواندید، اما اگر به سخنان ایشان گوش کنید، بسیار بهتر است.
نقدی بر گفتار ایشان باشد برای بعد، شاید فرصتی شد تا سخنان ایشان را گوش کنید و اگر نکته ای در توضیحات وبلاگ افتاده یادآوری نمایید، تا بعد نقدی بر گفتار ایشان منتشر شود. با سپاس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر