آرزوهای احمقانه

 

دو خبر در دنیا وجود داشت که در ایران منتشر نشد؛

یکی معذرت خواهی پاپ بابت تجاوز جنسی کشیشانش به بچه ها:

پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر کاتولیک های جهان از کسانی که برای سال ها هدف آزار جنسی و بدرفتاری کشیش های ایرلندی قرار گرفته اند عذرخواهی کرده است.

http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/03/100320_l04_vatican_abuse.shtml

این که چرا پرونده های کشیشان و پاپان کلیسا همچنان راز سر به مهرند، حرفی دیگر است، اما کسی که رهبری معنوی دو میلیارد مسیحی را بر عهده دارد و برای کثافتکاری زیردستانش رسما عذر خواهی می کند مرا به یاد پیام نوروزی آقای خامنه ای با ادعای قانونی رهبری یک کشور انداخت. پیامی که در آن هیچ تاثری برای مردمان هم وطن، هم کیش و بعضن همراهش که به زندان رفتند، کشته شدند و یا مورد تجاوز قرار گرفتند نبود. هیچ عذر خواهی از خانواده هایی که داغداران جریان کهریزک هستند، نکرد؛ جریانی که دادگاهش پشت درهای بسته در جریان است تا مردم از رسوایی های بیشتر بی خبر بمانند.

خبر دوم بازهم مربوط به عذر خواهی یک مجلس از مردم است؛

پارلمان صربستان قطعنامه ای را تصویب کرده که در آن به خاطر کشتار مسلمانان بوسنی در جریان حمله شبه نظامیان صرب بوسنی به شهر سربرنیتسا در سال ۱۹۹۵ عذرخواهی شده است.

http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/03/100331_u02-serbia-srebrenica-apology.shtml

و مجلس شورای اسلامی ولایت هم بابت زندانی شدن هزاران نفر، کشته شده نزدیک به هشتاد نفر و مورد تجاوز قرار گرفتن گروهی در زندان رسمی کشور در سال1388، از هیچ کس عذر خواهی نکرد. خب، پیشنمازش که آن باشد، پس نمازش از این بهتر نمی شود.