چنین سخنی شاید برای بسیاری شگفت آور باشد. اگر چه چنین حرفی براساس شرایط جامعه و کشور خودمان مطرح می شود، توجه به واقعیت های جهان کنونی نشان می دهد این نه تنها یک شعار، بلکه در عمل همه آن را به روش های گوناگون بکار گرفته اند و از مزایای مثبت آن استفاده می کنند.
در این مورد نگاهی است به:
۱ - سابقه استعمار و امپریالیسم در کشور خودمان و تاثیرات آن.
۲ - شعار مرگ بر امریکای جمهوری اسلامی که همچنان پایه سیاسی آن را تشکیل می دهد.
۳- رویکرد مردم کشورمان به کشورهای پیشرفته دنیا که شامل همان امریکای جهانخوار است و نیز انگلیس پیر استعمار و دیگر همدستانشان.
۴- توجهی است به کشورهای جهان که از امپریالیسم استقبال و از مزایای ان استفاده کردند.
امپریالیسم چیست؟
امپریالیسم از واژه « امپراتور » آمده و به معنی تسلط جویی است. ولی اگر چه امپراتوران در طول تاریخ همیشه تسلط جو بوده اند، اما کار آنان زیر اصطلاح امپریالیسم قرار نمی گیرد و آنان را نمی توان امپریالیست نامید مانند شاهنشاهیان ایران یا امپراطوران رم یا فرمانروایان چین و مصر.
چون:
۱- این اصطلاح اولین بار توسط هابسون در اواخر قرن نوزده در انگلستان بکار برده شد سال ۱۸۹۰ میلادی وبعد هم توسط لنین رهبر انقلاب بلشویکی روسیه.
۲- هابسون این اصطلاح را برای سرمایه داری اروپا وانگلیس بکار برد که کارشان سلطه بر جهان برای بدست آوردن مواد خام مورد نیاز صنایعشان و نیز بازار فروش بود.
۳- در زمان امپراتوران قدیم، هدف آنان گسترش وسعت سرزمینشان بود، اما در دوران امپریالیسم اصل داستان بر می گردد به تامین مواد خام ارزان قیمت و افزایش سرمایه .اگر هم تصرف سرزمین انجام می شود فقط برای این منظور است نه این که به وسعت سرزمینشان بیفزایند.
نمونه های تاریخی :
۱ - برای تامین مواد خام می توان از اولین قرار داد نفتی ایران و انگلیس نام برد. این قرارداد در سال ۱۲۸۰ هجری شمسی برابر ۱۹۰۰ میلادی بسته شد.
۲ - برای تامین مواد خام که منجر به تصرف سرزمین را می توان از هندوستان نام برد.
ابتدا کمپانی هند شرقی برای گرفتن امتیازاتی با پادشاه هندوستان قرار دادهایی بست، سپس دولت انگلیس به تشویق وفشار سرمایه دارانش برای تامین کامل نیازهای خود به تصرف هندوستان دست زد.
با توجه به زمان کاربرد اصطلاح امپریالیسم و نیز علت هایی که مربوط به رشد سرمایه داری در اروپا بود، این اصطلاح فقط پس از این دوران قابل اعتنا است نه برای کشورگشایان پیش از دوران سرمایه داری.
البته هم در دوران استعماری،سپس امپریالیستی، کشورهای سرمایه داری از هیچ کوششی برای تصرف مواد خام و نیز بازار فروش در کشورهای دیگر خودداری نکردند بگونه ای که باید به بسیاری از این کوشش ها، جنایت نام نهاد.
توجه مهم:
۱ - منظور از سرمایه داری، پول داری نیست! منظور آن نظام اقتصادی است که بر پایه تولید بنا شده است نه مانند سرمایه داری بازار ایران که کارش فقط خرید و فروش و دلالی است و هیچگونه تجربه و تخصصی در تولید سرمایه داری ندارد.
۲ - سرمایه دار بازاری یا صنعتی هر دو در پی سود بیشترند، اما :
الف - سرمایه داری بازاری به دنبال سود بیشتر در زمان کوتاه است که از خرید و فروش و دلالی و احتکار بدست می آید مانند بازار سنتی ایران که عمرش همسن تاریخ ایران است.
ب - سرمایه داری نظام سرمایه داری، سود را از تولید و ابتکارات در تولید بدست آورده که به زمان بیشتر و محیط امنی نیاز دارد و سیستم توزیع و بازار در مجموع پیرو آن است.
پیشتر ویژگی های سرمایه بازاری ایران در آینجا مطرح شده است:
در این نوشتار نگاهمان به نظام سرمایه داری است نه نظام سرمایه بازاری!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر