غلام رفت که آب جوی آرد ، آب جوی آمد و غلام ببرد.

در روز زن جمهوری اسلامی آقای روحانی – ریاست جممهوری  - با ذکر این نکته که " به من گفته اند قطع برق عمدی است "

خواست نشان دهد که:

الف – به عنوان رئیس جمهور جمهوری اسلامی حتا از برگزاری یک جلسه سخنرانی معمولی نانوان است، یا

ب – خواست مظلوم نمایی کند تا حمایت بیشتری بدست آورد. چون اودر همان چند لحظه سخنرانی  نشان داد که مایل است بر 

امواج روز افزون خواسته های  برابری حقوقی زنان با مردان سوار شود و دور دوم ریاست جمهوری اش را تضمین کند . او گقت :

در دولت آینده  زنان از فرصت های برابر با مردان برخوردار می شوند. این هم ویدئو ی آن:

http://www.youtube.com/watch?v=U4TDBNjZgac

اما رویداد دیگری از امواج آزادیخواهی و استبداد ستیزی به سراغش آمد و آن ضرب و شتم زندانیان سیاسی در زندان اوین و اعتراض شدید خانواده ها و نیز مردم بود که در اینجا می بینید:

http://www.youtube.com/watch?v=r6ge9I0jLzA#t=10

و اکنون گویا با تغییر رئیس زندان، می خواهند جریان را آرام کنند. اما آن نیروی پشت پرده ای که از استبداد دفاع می کند و برای مردم تعیین تکلیف می کند، کتک می زند و اعدام می کند، همچنان در موقعیت خودش باقی است.

حالا آقای روحانی که سال ها رئیس مرکز مطالعات استراتژیک نظام بوده است می تواند بگوید وعده به قول های انتخاباتی باید در درجه اول قرار گیرد یا دو باره دادن قول های نسیه؟