کودکان کار، خیابانی و بی سرپرست حاصل نظام اسلامی اند؛ همان که خود را پیرو مردی می
داند که شبها برای ناتوانان ناشناسانه غذا می برد، و با بچه های یتیم بازی می کرد
تا مادرانشان به سرو سامان زندگی بپردازند.
اینان نیمی از کودکان سن مدرسه را تشکیل می دهند یعنی حدود
5 میلیون نفر!
این بار سخن از کودکان بی سرپرستی است که در مراکز بهزیستی
نگه داری می شوند.
این مراکز هر روز با تعداد بیشتری از این کودکان روبرویند بطوری که بودجه که هیچ،
حتا جای نگهداری اینان را هم ندارند. این گزارش رسمی را بخوانید:
یکی از این مراکز، درخواست همکاری از همگان کرده است؛ به
زبان، قلم، مال، برنامه های تفریحی برای بچه ها و هر آنچه که نیاز یک کودک است.
اینجا :
بچه ها بياين يا هم يه كار خوب بكنيم ( مركز بهزيستي
شهيد غياثوند )
البته این کمک ها جای خالی مادر، پدر، خواهر و برادر را پر
نمی کنند، اما می توانند اندکی از محرومیت های این کودکان بکاهند.
بهوش باشیم؛ بی توجهی به این کودکان، آنان را پذیرای هر
تفکری می کند که بتوانند محرومیت های کودکی خود را انتقام بگیرند. اینان خوراک
خوبی خواهند بود برای گروه های تبهکار و نیز باندهای سرکوب قدرت حاکم.
گرچه زندگی با آنان نامهربان بوده است، اما مهربانی را با
لبخند پاسخ می دهند.
و نشانی مراکز بهزیستی
کودکان بی سرپرست استان ها :
و این
نوشته با یادآور ی دوستی انجام شد که خودش و دلبندش بی مهری های زندگی را تجربه
کرده اند. با سپاس از ایشان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر