یک گام به پیش

به سیزده آبان نزدیک می شویم. گفتگو از یک حضور پر رنگ دیگر در خیابان ها

است. حضوری پرشکوه تر از روز قدس، و البته همه امیدوار به دستاوردی بهتر. نشانه های عقب نشینی حکومت یکی یکی آشکار می شوند: جابجایی بعضی اشخاص در دادگستری و بسیج، شایعه رفتن فیروزآبادی، آزاد کردن تعدادی از بازداشت شدگان- هرچند هنوز تعداد بسیار زیادی در بند اند- و آخرینش، بیانیه نیروی انتظامی در مورد آزادی تظاهرات سیزده آبان . حکومت می داند که آمدن مردم به خیابان ها، دیگر به نفعش نیست. می داند که شعارهای مردم با شعارهای دلخواهش نه تنها یکی نیستند بلکه متضادند. اما دید که تهدیدها در مورد روز قدس نه تنها بی فایده بود که به زیانش تمام شد. اینک که زمزمه ی حضور دیگری دز سیزده آبان کم کم اوج می گیرد و به صدایی رسا تبدیل می شود، به ترفند دیگری دست زده است؛ تظاهرات آزاد است اما بدون آشوب. همه ی مردم می دانند، و حکومت بهتر از مردم می داند که تظاهرات خیابانی در طول سی ساله ی اخیر فقط توسط عوامل رسمی و غیر رسمی حکومت، فرماندهان نیروی انتظامی ، بسیج و سپاه به آشوب کشیده شده اند. بنابراین اظهار نظر فرمانده نیروی انتظامی یعنی آماده باش حکومت برای به خاک و خون کشیدن چندباره ی تظاهرات مسالمت آمیز مردم. مردم این را در روز قدس هم می دانستند، اما شجاعانه به میدان آمدند. این بارهم به میدان می آیند، اما با چه شعاری ؟ حکومت به شعار مرگ بر دیکتاتور یا مرگ بر دیکتاتوری و ازاین دست عادت کرده است. این بار باید افزون بر شعارهای فوق، شعارهای مشخص تری هم داشت. شعارهایی که هم جنبه های سیاسی و هم اجتماعی داشته باشند. شعاری که حکومت مجبور شود بعضی قوانین را عوض کند؛ قوانینی که شامل نیروهای سیاسی و افراد غیر سیاسی شود، مانند؛

لغو اعدام به هر دلیل

انحلال شورای نگهبان

لغو نظارت استصوابی شورای نگهبان

ممنوعیت رهبری در انتخاب اعضای شورای نگهبان

دخالت مستقیم مجمع مراجع در انتخاب اعضاء مجتهد و کانون وکلای دادگستری در تعیین اعضای حقوقدان اعضای شورای نگهبان

محدود کردن دوره رهبری

حق تعیین بودجه برای دفتر رهبری توسط مجلس

حق بازرسی هزینه های دفتر رهبری توسط مجلس

ممنوعیت فعالیت اقتصادی رهبر، خانواده اش و دفتر رهبری

ممنوعیت نیروهای نظامی- ارتش، سپاه و بسیج –، انتظامی و اطلاعاتی در فعالیت های سیاسی و اقتصادی

برابری حقوق قضایی، اجتماعی و سیاسی زنان و مردان

بیمه زنان خانه دار

برابری حقوق اجتماعی، سیاسی و اقتصادی همه ی مردم با هر عقیده و مرامی

پاسداری از آزادی های شخصی

.....

حالا چه شعارهایی در روز سیزده آبان در دست مردم خواهد بود، باید صبر کرد و دید. حکومت از روزی که شنید مردم برای تظاهرات روز سیزده آبان آماده می شوند، دو باره به لرزه افتاده است، و کی از پا بیفتد؟