ث – طلاق
اگر ازدواج یک قرار داد دو طرفه است در
قرآن بین زن آزاد – شامل کنیزان نمی شود – و مرد آزاد ( شامل بردگان نیست )؛
الف - طلاق ، فسخ این قرار داد است بطور یک طرفه ! که
هیچ گونه جریمه ای شامل فسخ کننده نمی شود!!!.
ب – فقط یک طرف حق فسخ این قرار داد را
دارد؛ مرد و نه زن!!
و این هم آیه های مربوط به طلاق :
1 - سوره: 2 , آیه: 22
2 - سوره: 2 , آیه: 230
3 - سوره: 2 , آیه: 231
4 - سوره: 2 , آیه: 232
5 - سوره: 2 , آیه: 236
6 - سوره: 2 , آیه: 237
7 - سوره: 2 , آیه: 241
8 - سوره: 4 , آیه: 4
9 - سوره: 33 , آیه: 52
10 - سوره: 65 , آیه: 1
11 - سوره: 66 , آیه: 5
در تمام این آیه ها خطاب به مردان گفته
می شود اگر زنانتان را طلاق دادید، و یا می خواهید طلاق دهید، چه بکنید و چه نکنید.
همانطور که در " الف " آمد،
هیچ آیه ای خطاب به زنان نیست. اینجا هم که مستیقمن پای زنان در میان است، بازهم آیه
ای خطاب به آنان در مورد طلاقشان به عنوان یک طرف قرار داد نیست! وحتا غیر مستقیم هم
نیست که مثلن گفته باشد " اگر زنانتان طلاق بخواهند " مردان چه بکنند و چه
نکنند!
و این از شگفتیهای بسیار تضاد انگیز قرآن
در مورد این قرار داد است. چرا که هنگام امضای بر قراری این قرار داد، موافقت مستقیم
و بی واسطه ی زن لازم است، اما وی هیچ گونه اختیاری در مورد فسخ این قرار داد ندارد
که هیچ، بلکه هیچگونه غرامتی هم - بابت فسخ از طرف مردان - شاملش نمی شود!
اگر وی کشتزار مرد است و صاحب هیچ گونه
احساس و اندیشه ای نیست، چرا موافقت وی – به عنوان یک طرف قرارداد- با این قرارداد
الزامی است؟ اگر صاحب احساس و اندیشه است که موافقتش با این قرار داد الزامی است، چرا
هیچ گونه حقی برایش برای فسخ این قرار داد و نیز دریافت یا پرداخت غرامت فسخ این قرار
داد برایش در نظر گرفته نشده است؟
اشتباه است اگر فکر کنیم که مهریه و نفقه غرامتی است که مرد در این مورد می پردازد.
هر دو مربوط به برقراری قرار داد است و نه فسخ آن. زن می تواند مهریه و نفقه را هر
زمان که بخواهد، از مرد طلب کند.
آنچه در آیه های مربوطه تاکید شده، پرداخت
تعهدات مرد – مهریه - به زن در هنگام طلاق
است اگر پیش تر زن مهریه اش را نگرفته باشد.
قرآن نه تنها حقی برای زنان در مورد طلاق
قائل نشده، بلکه بشکل غیر مستقیم نیز چنین در خواستی را از طرف زنان نکوهش کرده است.
البته آیه ی مربوطه ظاهرن مربوط به زنانی از پیامبر است که که متقاضی طلاق بودند. شاید
تعجب انگیز باشد که بعضی از زنان پبامیر حاضر بودند از همسری با ایشان چشم بپوشند.
این سخنرانی را ببینید:
و شاید آیه زیر برای مواردی مشابه ، آمده
است:
سوره: 66 , آیه: 5
عسي ربه ان طلقكن ان يبدله ازواجا خيرا
منكن مسلمات مومنات قانتات تايبات عابدات سايحات ثيبات وابكارا
اگر پيامبر شما را طلاق گويد اميد است
پروردگارش همسرانى بهتر از شما مسلمان مؤمن فرمانبر توبه كار عابد روزهدار بيوه و
دوشيزه به او عوض دهد ( 5)
توجه کنیم که قرآن نمی گوید" اگراز
پیامبر طلاق بخواهید یا طلاق بگیرید.... " می گوید " اگر پیامبر شما را طلاق
گوید... ". و شاید به همین دلیل است که در جامعه ی ما، مردانی که زن طلاق داده
اند باندازه ی زنانی که طلاق داده شده اند، مورد نکوهش فرهنگی و اجتماعی قرار نگرفته
اند.
اما در دموکراسی؛
ازدواج یک قرار داد اجتماعی است که حقوق هر دو طرف مساوی است؛ چه در مورد
فسخ قرار داد و چه موارد دیگری که در قرار داد آمده است باشد.
و اگر طبق بعضی سنت ها طلاق غیر ممکن باشد – مانند ممنوعیت طلاق در مذهب
کاتولیک -، مرد یا زن بهر دلیلی که زندگی مشترک برایش قابل قبول نباشد، می تواند آزادنه
طرف مقابل را ترک و زندگی مستقلی مطابق دلخواه را شروع کند و حقوق قانونی خود را از
طرف مقابل بگیرید چه به رضایت طرف و چه با فشار قانون.
مطلب مرتبط :
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر