نگاهی به وضعیت کار از دیدگاه مراجع رسمی
شیوا دولت آبادی تشريح كرد:
عدم نظارت دولت بر كارگاه‌هاي كوچك/ بيكاري والدين از عوامل افزايش كودكان
كار است
در سال‌های اخیر با افزایش بحران اقتصادی و بیکاری سرپرست‌هاي خانوداه‌ها
شاهد افزايش کودکان کار هستيم/ قانون عدم نظارت بر کارگاههای زیر ده نفر یکی از خلاء‌های
بزرگ و موثر در افزايش کار کودکان است.
ایلنا: رییس هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان از افزايش كودكان
كار به تبع بحران‌هاي اقتصادي سالهاي اخير خبر داد.
دكتر شیوا دولت آبادی در گفتگو با خبرنگار ايلنا علت افزایش کودکان کار
را بحران‌هاي اقتصادی سالهاي اخير دانست و اظهار داشت: متاسفانه در سال‌های اخیر با
افزایش بحران اقتصادی و بیکاری سرپرست‌هاي خانوداه‌ها شاهد افزايش کودکان کار هستيم.
او افزود: این روند در خانواده‌هایی که مشکل اقتصادی پیدا می‌کنند بسیار
واضح دیده مي‌شود که كودكان بسيار زودتر از زمان مناسب به جاي پدران و مادران‌شان وارد
بازار كار مي‌شوند.
دولت آبادی با اشاره به ماده 191 قانون كار كه تصريح دارد «کارگاههای
کوچک کمتر از 10 نفر کارگر را می توان بر حسب مصلحت موقتا از شمول برخی از مقررات قانون
کار مستثنی نمود.» تاكيد كرد: قانون عدم نظارت بر کارگاههای زیر ده نفر یکی از خلاء‌های
بزرگ و موثر در افزايش کار کودکان است چرا كه با وجود عدم نظارت وزارت كار بر كارگاه‌هاي
كوچك هيچ ضمانتي براي استفاده نكردن از نيروي كار كودكان وجود ندارد.
او در ادامه درباره آمار کودکان با زمانده از تحصیل اعلام كرد: حدود
3 میلیون نفر از کودکان دچار ریزش از پایه‌های مختلف تحصیلی شده‌اند.
دولت آبادی این ریزش را به معنای خارج شدن از چرخه تحصیل دانست و افزود:
دلایل عمده این خروج تنها مربوط به کار کودکان نیست بلکه در مناطق دور افتاده کشور
وقتي در روستايي كه شامل30 خانوار مي‌شود و حتي یک مدرسه راهنمایی در آن روستا وجود
ندارد طبيعتا در درجه اول دختران و بعد پسران از چرخه تحصيل خارج می‌شوند.
او با اشاره به تاثیر محرومیت از تحصیل در بازتولید فقر اظهار داشت: یکی
از بدیهی ترین و بر حق ترین راههای تحرک اجتماعی در همه جوامع دسترسی به تحصیل و در
نتیجه دسترسی به مشاغل حرفه‌ای و آکادمیک برای همه‌ی شهروندان جامعه است.
اين استاد روان‌شناسي ادامه داد: هر گاه کودکان به دلیل اجبار به کار
از قرار گرفتن در اين چرخه محروم شوند باز تولید فقر و در جاماندگی طبقاتی بوجود می‌آید
چرا كه تحصیل می تواند راهی برای جبران نا برابرهای طبقاتی باشد و خروج از اين چرخه
خطر تکرار فقر را در نسل های مختلف بالا می‌برد.
پایان پیام
1391/2/13 - 15:44
کد خبر : 260895
جدول 6 ساله جمعیت فعال، شاغل و بیکار کشور به میلیون نفر
نرخ بیکاری بیکار شاغل فعال سال
1385 23.4 20.8 2.6 11.2
10.5 2.5 21 23.5
1386
10.4 2.4 20.5
22.9 1387
11.9 2.8 21 23.8
1388
13.5 3.2 20.6 23.8
1389
12.3 2.8
20.5 23.3
1390
البته دراین آمار، بیکاران رسمی دیده می شوند. نه
بیکاران غیر رسمی . تقسیم شاغلین در بخش تولید، خدمات و شغل های کاذب هم نامعلوم است.
بازهم چشم حاکمیت ولایی روشن.
جای اتحادیه های مستقل صنفی هم خالی.
جای آنهایی هم که بخاطر مبارزات صنفی در زندان اند خالی است. یادشان گرامی باد.
نکته ی عجیب
:
طبق مرکز آمار ایران جمعیت فعال کشور - بین
19-65 سال کشور- در سال 1385 تقریبن حدود 40 میلیون نفر است. شما می توانید
رقم مزبور را از جمع سنین 19-65 سال از اینجا استخراج کنید :
در جدول
بالا جمعیت فعال 23.4 میلیون نفر گزارش شده است. یعنی 16.6 میلیون نفر از قلم افتاده اند. اینها را
هم باید به حساب بیکاران گذاشت یا مردگان؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر