به سوی شانزدهم آذر

 

سیزدهم آبان روشن کننده ی موقعیت گروه های گوناگون جنبش سبز بود.

1 – مردم؛ یک گام به پیش . این را از شعارها می توان دریافت.

این بار از شعار " موسوی رای منو پس بده " خبری نبود.

از شعار علیه احمدی نژاد، رئیس جمهور جمهوری اسلامی، خبری نبود. مردم او را به فراموشی سپرده اند چون در جریان دو تظاهرات پیشین دریافتند که در جمهوری اسلامی ایران، رئیس جمهور چرخ پنجم درشگه است.

این بار مردم قدرت اصلی را نشانه گرفتند؛ شعار مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای بر سر زبان ها بود. مردم پوسترهای خامنه ای را لگد مال کردند.

2 - اصلاح طلبان ؛ یک گام به پس

از رئیس جمهور اصلاح طلب در میان تظاهر کنندگان خبری نشد. ایشان در خانه مانده یا در جمع تظاهر کنندگان دولتی بوده است؟ ظاهرا هیچکس در این مورد حرفی نمی زند، اما یک وبلاگ عکسی را نشان داده است که گویا ایشان در جمع تظاهر کنندگان دولتی بوده است این هم نشانی اش :

http://rastaakhiz.blogspot.com

البته این عکس را برای پارلمان نیوز برای تایید یا رد فرستادم، هنوز جوابی نداده اند.

3 – حکومت؛ دو گام به پس .

الف – دفعه پیش به ماموران دستور تیر مستقیم داده بودند تا ترس در دل مردم ایجاد کنند، اما با وجود بیش از 70 کشته و 4 هزار بازداشتی، نه تنها مردم نترسیدند، بلکه بر خواسته های خود بیشتر پای فشردند. حکومت ازتاثیر دستور شلیک مستقیم برای ایجاد ترس نا امید شد، که هیچ ، خودش دچار ترس از این همه ایستادگی و شهامت شده است.

ب – این دفعه – گویا- حکومت با احساس ناتوانی درونی حاصل شک و تردیدهایی که در بین نیروهای بسیجی، سپاه و انتظامی در سرکوب مردم دیده است، با دادن رشوه سعی در از بین بردن این شک و تردید ها کرده است. نامه ی بسیجی رضا مهدوی نیا به خامنه ای افشاگر این روش حکومت است. این هم نشانی این نامه برای خواندنش :

http://www.iranpressnews.com/source/067987.htm

البته وبلاگ این بسیجی بسته شده است . این هم نشانی این وبلاگ :

http://mahdibia.wordpress.com/2009/11/06/رهبرا-شکایتی-دارم

حالا همه منتظرند ببینند چه بلاهایی سر بازداشتی های جدید می آید. هر چه باشد 16 آذر در انتظار حکومت است. حکومتی که راه برگشت ندارد؛ یا باید بکشد یا باید برود. راه کشتار مردم بسته شده است هر چند فرمانده سپاهش بگوید حفظ نظام واجب تر از حفظ مردم است. و تنها یک راه برای حکومت باز است؛ راه رفتن.