مبارزه ی ملی، با چماق، شلاق، زندان ، جریمه و سر تراشیدن واپس نمی رود. مبارزه ی ملی مانند حرکت آب رودخانه است؛ هر جریان و حکومتی را که بر خلافش شنا کند ادب می کند. مبارزه ی ملی در مخوف ترین حکومت ها ی ضد ملی، به شکل زندگی روزمره است که حکومت را دچار خفقان، تزلزل و دست آخر همراه می کند. اگر هم چنین نشد، حکومت را چنان تنها می گذارد که با یک تلنگر داخلی یا خارجی درهم می ریزد. اما بعضی ها مفهوم ملت، ملیت، و زندگی مردم که پشتوانه ی رسم و رسومات یک کشور است را نمی فهمند. بعضی ها می خواهند زندگی مردم یک کشور را در درون ایده های تنگ خود جا بدهند و هر جایش هم زیادی بود، قطعش کنند. مانند همان کسی که می خواست آدم ها به اندازه ی تختش باشند. هر کسی را می دزدید روی تخت می خوابانش؛ اگر بلندتر از تخت بود، پایش را برابر با تخت می برید. اگر کوتاه تر بود، آنقدر پایش را می کشید تا برابر با تخت شود!! آن کس که مفهوم ملت و ملیت را نمی داند، بویژه اگر در مقام تصمیم گیرنده باشد، سر انجام خودش را ساقط می کند. برای نمونه این سخنان آقای خمینی را بخوانید :
" تا حالا ما گرفتار لافها و گزافهای محمدرضا خان بودیم؛ به صورت شاهنشاهی و اعلیحضرتی آریامهری! حالا ما گرفتار «ملیت» و «آزادی» و این حرفها هستیم .... شما خوب نیستید با اسلام برای اینکه اسلام است که جلوی منافع شخصی را میگیرد ..."
صحیفه نور – ج 5
08/11/1357
پاریس، نوفللوشاتو
اما ایشان بدون آن که خودش بداند، یکی از مراسم ملی را بجا آورد و آن تبریک سال نو به مردم ایران بود که هرسال از رادیو تلویزیون پخش می شد.
و دیدیم که چقدر کوشیدند که جشن های 22 بهمن را بجای نوروز جا بیاندازند. چقدر کوشیدند جلو آتش بازی های چهارشنبه سوری را بگیرند و بابتش چه هزینه ها کردند، چه تعداد از جوان ها را گرفتند، چقدر جریمه کردند .کوشیدند که تعطیلات تحصیلی نوروز را از سیزده روز به 5 روز کاهش دهند، چقدر کوشیدند که جلو سیزده بدر مردم را به اشکال گوناگون بگیرند یا زهر مارشان کنند. چقدر کوشیدند نه تنها روسری، بلکه چادر- آن هم چادر سیاه - را به عنوان لباس ملی جا بیاندازند. اما نتیجه اش ؟
1 - کاریکاتوری از ملی گرایی
یادتان هست کسی که معترضان یک ملت را خس وخاشاک می خواند، یادتان هست کسی که این معترضان را تهدید کرد، یادتان هست که این ها معترضان را چگونه در خیابان ها کشتند، دستگیر کردند، زندان بردند، تجاوز کردند، اعدام کردندو هنوز هم از این کارها می کنند، همه ی اینها یادمان هست. اما همینان منشور کورش را از انگلیس قرض کردند تا چند مدتی مردم را با آن مشغول کنند. این یعنی فشار ملی گرایی که رژیمی را که علیه ملی گرایی بود و هست، وادار به تظاهر به ملی گرایی کند. دومینش هم این است:
علی مطهری نماینده تهران در مجلس :
" اين نماينده اصولگراي مجلس خاطرنشان كرد: به طور مثال همه مي‌دانيم كه نوروز يك انتخاب خوب از سوي ايرانيان بوده است، به اين معني كه بهترين ايام سال را از نظر اعتدال طبيعت براي گردش، تفريح و ديد و بازديد انتخاب كرده‌اند اما اگر بگوييم نوروز يكي از شعائر الهي است و سخن از منشور نوروز به ميان آوريم و از 12 رييس‌جمهور از جمله پادشاه اردن ـ كه مردمش عليه او تظاهرات مي‌كنند ـ براي برگزاري مراسمي ويژه در تخت جمشيد دعوت به عمل آوريم، مراسمي كه هزينه هنگفت آن با سادگي و تجمل‌ناپذيري نوروز در تضاد است. "
نه تنها همان آقایی که گفت " ملی چیه " وادار شد مراسم نوروز را بجا آورد و به مردم تبریک بگوید، و به این ترتیب خودش ملی گرایی را در عمل تایید کرد، بلکه امروز پیروانش برای برگزاری مراسم ویژه نوروز در تخت جمشید آماده می شوند. تا به این ترتیب به مردم بقبولانند که آنها ایرانی هستند نه مسلمانان متعصب. اینها همان هایند که تا بحال هزاران نفر جوان این کشور را به گور فرستادند و میلیون ها نفر را دربدر کردند برای دین. اماحالا مجبورند به نمادهایی آویزان شوند که یادآور ملیت ایرانی است.
مسئله ی اصلی قدرت است و در این راه هم دین دست آویز اینان است و هم ملی گرایی و نمادهای ملی.
2 - حاجی فیروز
یادآور یک جریان تاریخی از ملی گرایی ایرانی است سوای دین و مذهب . در سال های اول انقلاب اسلامی شاهد بودیم که حکومت چگونه می خواست این رسم دیرین را براندازد و حاجی فیروزها را دستگیر می کردند. اما امروز این میکروفن گزارشگر سیمای جمهوری ولایت است که ناگزیر به سراغ حاجی فیروز ها رفته است :
برای اطلاعات بیشتر در مورد تاریخچه ی حاجی فیروز اینجا را بخوانید:
3 - چهار شنبه سوری
چهار شنبه سوری در پیش است و مردم – علی رغم همه ی فشارهای اقتصادی، اجتماعی - برای برگزاری آن آماده می شوند. زمانی که ممنوع بود، هر جا آتشی بود سر وکله بسیجیان پیدا می شد تا ما را دستگیر کنند، ولی درهمان زمان بسیجیان در داخل حیاتشان آتش روشن می کردند و از رویش می پریدند، در همان زمان بسیاری به خارج شهر رفته و دور از چشم پاسداران اسلام آش بازی می کردند. خود سپاه ترقه های گوناگون می ساخت و در بازار آزاد برای چهارشنبه سوری می فروخت. پس از سی سال بگیرو ببند برای آتش بازی چهارشنبه سوری، امسال دیگر خود دستگاه حاکم در برابر این رسم ملی سر خم کرده است و اعلام نموده که :
" فرمانده انتظامي استان تهران و البرز با تاكيد بر اين مطلب كه پليس مخالف شادي مردم نيست، گفت: مردم در چهارشنبه آخرسال از موادمحترقه استاندارد استفاده كنند.
اكبرشاهي افزود: خانواده‌ها در چهارشنبه آخرسال بايد در كنار فرزندان خود باشند و از وسايل محترقه‌اي كه زير نظر وزارت دفاع توليد شده و در بازار موجود است، استفاده كنند.
و البته این سر فرود آوردن بی جهت نیست؛ شاید مردم کارهای خلاف این حکومت را فراموش کنند. شاید از فشار فزاینده اجتماعی بر علیه یک حکومت ناباب بکاهد، شاید جوان ها را بکارهای خودشان مشغول کنند تا حکومتیان به کارشان برسند، شاید...ولی واقعیت زندگی چیزهایی به ما آموخته است که به این سادگی کارهای این حکومت فراموش نمی شود. اما دستاوردهای مبارزه ی سی ساله هم فراموش نمی شود و مردم هر روز شایق تر و بیشتر مراسم ملی را برپا می دارند و حاکمیت لنگان لنگان در انتهای صف همچون یک دنباله، در پی مردم روان است .
مبارزه ی ملی یعنی آن زندگی ای که مردم برایش تلاش می کنند بویژه نسل تازه:
چقدر موسیقی زیر زمینی ، با همه ی فشارهای حکومت برای درهم شکستن آن، در دست مردم است ؟ یکی از این تلاش ها ی حکومت را برای درهم شکستن این موسیقی ببینید:
تلاش زنان برای حقوق برابر با مردان؛ زنان محجبه و غیر محجبه. فیلم مستند " ما نیمی از جمعیت ایران هستیم " را ببینید.
تلاش مردم – زن و مرد – برای پاسداشت حقوق شهروندی. دراین دو سال گذشته شاهد بودیم و یورش حاکمیت را برای درهم شکستن این تلاش ها. صدها فیلم ویدئویی در این مورد تا بحال منتشر شده است.
تلاش زنان برای تحصیلات عالی باعث شد که بیش از 53 در صد از ظرفیت دانشگاهها را پر کنند و جمهوری ولایت فقیه ناگزیر شد با سهمیه بندی جنسیتی دانشگاه ها، اصل بیستم قانون اساسی خودش را زیرپا بگذارد:
اصل ۲۰ - یکسانی زن و مرد طبق اسلام
همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند "
اکنون زنان – جدا از مشاغل دولتی سابق - به زندگی اقتصادی رو آورده اند؛ دکانداری، نانوایی، برپایی شرکت های مختلف، رانندگی و...
اعتراض زنان به تلاش واپس مانده های حکومت برای قانونی کردن چند زنی .
تلاش زنان برای آزادی حجاب و سرو صدای واپس بسیار مانده های ولایت.
این تلاش ها تا آنجا پیش رفت که مردم فریبی مانند مشایی – دست راست رئیس جمهور ولایت - برای جلب نظر بخشی بزرگی از جامعه با زنان هنرمند سینما عکس می اندازد و منتشر می کند. در این بین ولایت فقیه هم با سکوت خویش رضایتش را اعلام می کند. این یعنی پس نشستن در برابر زندگی روزمره مردم .
شرکت در مبارزه ی ملی یعنی پیوستن سیاسیون سرشناس به جشن های مردمی ؛
پریدن از روی آتش، دید و بازدید های عید، رفتن سیزده بدر
حمایت آشکار از تحصیلات بدون تقسیم بندی جنیسیتی
حمایت از آزادی موسیقی، روزنامه ، اینترنت
حمایت از خواسته های نیمی از جمعیت ایران
حمایت از گروههای قومی و عقیدتی
.....
این مبارزات هر روز گسترده تر شده و حاکمیت را بسیار نگران کرده است بطوری که به تازگی این خبر منتشر شد:
" عسگر اولادی:
آقا در آن جلسه فرمودند كه ما نمي‌پسنديم اصولگرايان بيش از يك فهرست داشته باشند و معناي اين سخن اين است كه هركس خود را در خط ولايت و اصولگرايي مي‌داند بايد بداند كه وظيفه‌اش اين است كه اصولگرايان يك ليست بدهند و يك فهرست داشته باشند. "
یعنی چماقداران ولایت فقیه هم دچار تفرقه شده اند و " آقا" یشان برای جلوگیری از ظاهر شدن این تفرقه ها و ریزش های بعدی دستور داده اند یک لیست برای انتخابات آینده داشته باشند؛ یاد حزب فراگیر رستاخیر محمدرضا شاه بخیر!
مراسم سال نو – چهار شنبه سوری، عید نوروز و سیزده بدر - را با همه غم هایمان، با امید بیشتر برای دستیابی به تلاش هایمان، هر چه بهتر بر گزار می کنیم .
در سال نو : نوروزتان پیروز باد
۱ نظر:
دوست عزیز و فرهیخته
سال نو مبارک
امیدوارم همیشه پویا و شاداب و تندرست باشی .
ایام به کام
ارسال یک نظر