آقای دکتر سریع القلم نوشته است : چرا همدیگر را قبول نداریم؟
https://telegra.ph/sariolghalam-07-26-2
فشرده اش این است که :
حکومت های ایرانی هرگز«الیت » جامعه را جدی نگرفتند. وقتی حرف الیت با خواست حاکم اختلاف داشته، الیت کنار گذاشته شده است. اما حکومت استبدادی دیگر مانند چین و دیگران این گروه را جدی گرفتند و در تصمیم گیری های کشوری شریک کردند و در نتیجه پیشرفت کرده و رفاه برای مردمشان به ارمغان آوردند.
نکته جالب این است که نمونه های حکومت های مستفر در ایران را که بر شمرده اند، مربوط اند به پس از حمله اعراب و گسترش فرهنگ اسلامی! بی آن که تاثیر این فرهنگ فردگرا و استبدادی الله گری را در این موضوع بررسی کند.
آیا می توان پذیرفت استاد روابط بین الملل به این موضوع بی توجه بوده است؟ نتیجه :
نوشته ایشان تبدیل می شود به یک نوع گله گذاری از حاکمیت جمهوری اسلامی که چرا الیت جامعه را در حکومت شریک نکرده است با پذیرش همین ساختار استبدادی!
دست کم ایشان می توانست نظر ایت الله خمینی را در باره مردم - البت هم بخشی از مردمند - در نظر داشته باشد که ولایت بر مردم را مانند سرپرستی کودکان و دیوانگان می خواند و یادش بیاید از انقلاب فرهنگی که دانشگاه ها را دو سال بستند و نیز بودجه هایی که برای اسلامی کردن دانشگاه ها صرف می شود و تغییر متون درسی و تحریف تاریخ!
دیدم این ویدئو بهترین توضیح برای آن بخشی است که ایشان از نقدش تن زده است.
https://t.me/gozaresh1395/10358
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر