برای آقای کروبی
اول این خبر را بخوانید:
سرقت تمامي وسايل دفتر پلمپ شده مهدي كروبي عليرغم نظارت نهادهاي امنيتي!
سحام نيوز: در روز 17شهريور 1388 دفتر كار مهدي كروبي و دفتر حزب اعتماد ملي توسط نهاد هاي امنيتي پلمپ شد. نيروهاي امنيتي در حالي در اين روز به اين دفترحمله كردند كه روز قبل از آن مذاكراتي ميان آقاي كروبي و نمايندگان قوه قضائيه در خصوص مدارك، اسناد و فيلم هاي تجاوزها و رسيدگي به اين ادعا برقرار شده بود و اسناد در اختيار آن نمايندگان قرار گرفته بود.
به يكباره نيروهاي امنيتي به اين دفتر يورش برده و كاركنان و شخص آقاي كروبي را از آنجا خارج مي كنند. اين درحالي بوده است كه حتي به آقاي كروبي و مسئول دفتر ايشان اجازه ندادند كه مدارك و وسايل شخصي ايشان را همچون شناسنامه و كارت ملي و دسته چك و غيره را با خود بردارند و از ساختمان خارج كنند. از آن روز تاكنون اين دفتراستيجاري پلمپ بوده وعليرغم پايان يافتن مدت اجاره اين ساختمان در ارديبهشت ماه سال جاري، هنوز از سوي نهادهاي قضايي به صاحبش تحويل نگرديده است. آقاي كروبي بارها در مصاحبه ها گفته بودند كه اين ساختمان استيجاري است و بايد به صاحبش بازگردانده شود و اين رفتار نهادهاي قضايي برخلاف شرع و اخلاق و قانون است.
اما ماجراي اين دفتر به همين جا ختم نمي شود. دو هفته قبل در ساعات اوليه صبح، گشت انتظامي به طور اتفاقي متوجه توقف2وانت بار مقابل اين دفتر گرديد كه افرادي در حال تخليه اين ساختمان پلمپ شده بودند. ماموران انتظامي به اين افراد مشكوك مي شوند و از آنان توضيح مي خواهند. يكي از سارقين خود را نماينده آقاي كروبي معرفي مي كند و با بيرون آوردن شناسنامه و كارت ملي آقاي كروبي از جيب خود و نشان دادن آن به مامور نيروي انتظامي قصد تاييد ادعاي خود را داشته است.
اما نيروي انتظامي با اطلاع از پلمپ بودن ساختمان توجيه اين افراد را نمي پذيرد و آنان را دستگير و به پليس امنيت منطقه شميران منتقل مي كند. بلافاصله پليس امنيت جهت روشن شدن ماجرا در تماسي تلفني، صحت ماجرا را از آقاي كروبي جويا مي شود كه ايشان با اظهار تعجب، از وقوع چنين حادثه اي اظهار بي اطلاعي نمودند. نكته قابل توجه اينجاست كه هنگاهي كه نماينده اي از طرف آقاي كروبي در پليس امنيتي حضور مي يابد، سارقين بدون ذره اي نگراني و ترس و با اعتماد بنفس كامل با وي روبرو مي شوند! نماينده آقاي كروبي خواستار روشن شدن ماجرا مي شود و پليس امنيت اين افراد را تحويل وزارت اطلاعات مي دهد. ليكن از آن روز تاكنون اين نهاد امنيتي پاسخي در خصوص ماهيت اين اقدام و هويت سارقين و نيز محل انتقال اين وسايل سرقتي، ارائه ننموده است.
لازم به توضيح است از جمله اقلام سرقتي از اين ساختمان مي توان به 6تن برنج و روغن نذري كه براي ماه رمضان آن سال تهيه شده بود و نيز ميزان قابل توجهي وسايل دفتري همچون ميز، مبل، يخچال،فرش و دوربين فيلم برداري وغيره كه در آن زمان در دفتر موجود بوده است اشاره نمود كه تمامي اين اموال ريز و درشت توسط اين افراد به سرقت رفته است.
حال سوال اصلي اينجاست كه چگونه مي شود تمام وسايل ساختماني با اين درجه از اهميت كه تحت شديدترين تدابير امينتي بوده است توسط افرادي به ظاهرعادي مورد دستبرد قرار گيرد؟ و چرا اكنون پس از 15 روز از وقوع اين حادثه، وزارت اطلاعات و نهادهاي امنيتي در اين خصوص سكوت كرده اند و توضيحي در مورد سارقين و اهداف آنان ارائه نمي دهند؟
اميد است وزارت اطلاعات و نهادهاي مربوطه با ارائه توضيحي شفاف در اين زمينه، هرگونه شائبه در خصوص اين سرقت را برطرف نمايند.
و اما خاطره :
سلام. یک خاطره از سال های اول انقلاب برای این که آقای کروبی بدانند این جریان تازه نیست.
دوستی، شبی را با خانواده به عروسی می رود. نیمه ی مجلس مجبور می شود به خانه اش برگردد. در این هنگام، در ساختمان باز و چند نفر وارد می شوند. دوستم از ترس داخل کمد لباسها پنهان می شود. دزدان، وقتی در کمد را باز می کنند با وی روبرو می شوند و می پرسند کی هستی؟ طرف می گوید دزدم. می گویند بیا کمک کن و سهمت را بگیر. صاحبخانه با دزدان وسایل را جمع می کند و سوار وانت بار می کند. در آخر کار آنها صد تومان به او می دهند.
فردا طرف به کلانتری محل می رود که جریان را بگوید که می بیند سر کلانتر، همان رئیس دزدان بوده است.
نتیجه: از شکایت صرفنظر می کند تا جان خودش و خانواده اش به خطر نیفتد.
بنابراین این کار امروز و دیروز ویژه آقای کروبی به عنون مغضوب دستگاه نیست. وقتی که امثال ایشان هم مسئول بودند از این کار ها زیاد شده است. البته برای ایشان تازگی دارد
