نگاهی به درخواست ۱۴ نفر از فعالان مدنی و سیاسی !
این در خواست را می توانید اینجا بخوانید :
در این بیانیه نکات اصلی که بنیان جمهوری اسلامی ایران بر ان قرار گرفته عمدا یا سهوا ناگفته مانده است:
۱- جمهوری اسلامی بر پایه دین استوار است و طبق اصول ۲،۳و ۴ قانون اساسی اش باید تمام قوانین و اعمالش بر مبنای دین و متولیانش- فقها- باشد.
وقتی مهمترین اصل قانون اساسی را نادیده می گیرند و آن را نقد نمی کنند، چگونه می خواهند با آوردن یک واژه « دموکراتیک » اصل داستان را بمالانند. مانند کلمه اسلام که آقای خمینی بکار گرفت که مردم نمی دانستند منظورش از اسلام دقیقا چیست!
وقتی از حاکمیت دموکراتیک حرف می زنیم به معنای آن است که قانون اساسی اش نباید بر هیچ ایده ئولژی بنا شده باشد، بلکه فقط و فقط بر پایه همیاری و هم خواستی تمام افراد یک کشور باشد بدون توجه به دین! دین هرکس برای خودش باشد نه برای کل مردم یک کشور.
۲ - نکته دومی که ناگفته مانده است، اصل ولایت مطلقه فقیه است! که طبق قانون اساسی همه ی اختیارات یک کشور را در دست دارد.
این اختیارات امروز اگر در دست آقای خامنه ای است، فردا اگر در دست یکی از امضا کنندگان این بیانیه باشد، معلوم نیست که عملکرد بهتری از ولی مطلقه فقیه داشته باشد حالا به شکل دیگر و راه دیگر!
حمله به شخص خامنه ای و تقاضای استغفای او هیچ دردی را دوا نمی کند. هر کس بجای وی بیاید و ولی فقیه باشد همین آش است و همین کاسه.
۳ - هیچ توضیح روشنی از مقوله « دموکراتیک » در این بیانیه نیست!! آیا در این قانون اساسی :
الف - مذهب رسمی هست یا نه؟ اگر هست که یک نوع امتیاز به معتقدان آن مذهب داده می شود!!
آیا این دموکراتیک است؟
ب - قسم به یک مذهب رسمی هست مانند قسم به قران برای رئیس جمهور یا نمایندگان مجلس یا نه؟ اگر هست هر کس که به در مذهب رسمی نباشد نمی تواند جزو مسئولین کشور باشد.
آیا این دموکراتیک است؟
پ - امتیاز به جنسیت، صنف، قوم آیا در این قانون اساسی « دموکراتیک » آمضا کنندگان وجود دارد؟
آیا این دموکراتیک است؟
می بینیم که این گونه سخن گفتن بدون توضیح روشن از هدف، باعث می شود که هر کس برداشت خودش را از داستان داشته و می شود همین آش شله قلمکار جمهوری اسلامی که امضا کنندگان بعضی بندهایش را قبول ندارند، بعضی اش را می خواهند اصلاح کنند، و بعضی هایش را هم بطور ضمنی قبول دارند و گرنه دم از اصلاح این قانون اساسی نمی زدند.
۴ - نکته روشن این بیانیه حمله به شخص سید علی خامنه ای است!!!
مگر این سید علی خامنه ای هنگام انتخابش نگفت که « باید خون گریست بر ملتی که من رهبرش باشم »؟ حالا لابد آقایان فکر می کنند اگر سید علی خامنه ای برود و مثلن شیخ حسن روحانی بیاید ملت باید برقصند و شادی کنند؟
همه مردم می دانند که چه نمی خواهند، اما واقعیت این است که هنوز نمی دانند چه باید بخواهند تا برایش مایه بگذارند. تا وقتی فعالان سیاسی و اجتماعی نتوانند هدف هایشان دقیق و روشن برای مردم بگویند، نباید انتظار داشته باشند که مردم برای انجام پیشنهادات انان مایه بگذارند.
مردم یک بار به پیشنهاد ناروشن چیزی بنام « جمهوری اسلامی » نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد از جان و مال مایه گذاشتند، این شد .
آدم مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید هم می ترسد : این است راز ماندگاری جمهوری اسلامی.
بنابراین کسانی که از ذهن و دل و جانشان برای تغییر مایه می گذارند باید روشن حرف بزنند تا مردم بدانند که چه چیزی را باید بخواهند! و البته انتظار هم نداشته باشند که مردم بلافاصله بگویند : چشم!
یک خواست همگانی روشن، هدف گیری اش نیز روشن است و راه رسیدن به هدف را نیز روشن می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر