حقوق نابرابر زن و مرد در قرآن ( ت – حقوق جنسیتی )

 ت – حقوق جنسیتی .

 

حقو ق جنسیتی  کیفیتی متفاوت دارد با حقوق همسرگیری. این حقوق فقط و منحصرن به لذت جویی جنسی مربوط می شود؛ هم برای مردان و هم برای زنان. نه ربطی به تعدد همسران دارد و نه ربطی به باز تولید نسل. در دوران پیش از دموکراسی که مردسالاری وجه تسمیه بهتری برای این گفتار است، ظاهرن زنان حق نداشتند و نمی توانستند این حق را برای خود بطور نظری و عام مطرح کنند. اما مردان به برکت حاکمیت مردانه شان، لذت جویی جنسی را حق مسلم خود دانسته و زنان را وادار به پذیرش آن می کردند.  

قرآن نیز به پیروی از رسم زمانه، همه ی حقوق جنسیتی را متعلق به مردان می داند و تمام توصیه های آن  برای کامجویی، راجع به مردان و خطاب به آنان است؛ از تعداد زنان رسمی بگیرید تا استفاده از کنیزان. 18 آیه بطور روشن کامجویی مردان را مطرح کرده اند و به مردان توصیه شده که چه هنگام آری و چه هنگام نه. در این مورد هیچ توصیه مستیقیمی برای زنان نیست. این آیه ها عبارتند از: 

1 - سوره: 2 , آیه: 187

2 -  سوره: 2 , آیه: 222

3 - سوره: 2 , آیه: 226

4 -   سوره: 4 , آیه: 3

5 -  سوره: 4 , آیه: 15

6 - سوره: 4 , آیه: 22

7 - سوره: 4 , آیه: 23

8 -  سوره: 4 , آیه: 24

9 -   سوره: 4 , آیه: 25

10 -  سوره: 4 , آیه: 129

11 - سوره: 7 , آیه: 81

12 - سوره: 7 , آیه: 18

13 - سوره: 24 , آیه: 23

14 -  سوره 27 , آیه: 55

15 - سوره 33 – آیه 50

16- سوره 33 – ایه 51

17 -سوره: 33 , آیه: 52

18 -   سوره: 66 , آیه: 5

قرآن بطور غیر مستقیم وقتی به نیازهای جنسی زنان اشاره می کند که حرف از تنبیه زنان است :

سوره: 4  نساء ,آیه: 34

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا ﴿۳۴﴾

مردان سرپرست زنانند به دليل آنكه خدا برخى از ايشان را بر برخى برترى داده و [نيز] به دليل آنكه از اموالشان خرج مى‏كنند پس زنان درستكار فرمانبردارند [و] به پاس آنچه خدا [براى آنان] حفظ كرده اسرار [شوهران خود] را حفظ مى‏كنند و زنانى را كه از نافرمانى آنان بيم داريد [نخست] پندشان دهيد و [بعد] در خوابگاه‏ها از ايشان دورى كنيد و [اگر تاثير نكرد] آنان را ترك كنيد پس اگر شما را اطاعت كردند [ديگر] بر آنها هيچ راهى [براى سرزنش] مجوييد كه خدا والاى بزرگ است (۳۴)

چنین دستوراتی وقتی با فرهنگ مردانه ی زمانه ترکیب شود، بندی می سازد بر ذهن که هرگونه ابراز حقوق جنسیتی را برای زنان ممنوع و حتا ممکن است ابراز چنین حقوقی را با احساس گناه کبیره ای همراه کند . اما در عوض برای مردان آزادی کامل فراهم کرده  که نیازهای جنسی را ققط حق خود دانسته  و در سطح خصوصی و عمومی آن را از زنان طلب کنند. به سخنان این آفا روی منبر گوش کنید: 

http://www.youtube.com/watch?v=gtkqrXif8xY&feature=player_embedded#!

و این هم سخنان آقای قرائتی : 

http://www.khabaronline.ir/detail/246317/society/education

سخنان هر دو نفر دارای پشتوانه ی قرآنی و فرهنگ  مذکر است؛ در این سخنان  فقط حقوق جنسی مردان در نظر گرفته شده، نه حقوق زنان و مردان. 

در جامعه ما اگر خانمی حقوق جنسیتی زنانه را اینطور در رسانه ها مطرح کند، نه تنها از سوی مردان، بلکه از سوی زنان نکوهش می شود، و ممکن است از طرف حاکمیت نیز تنبیه شود. 

این حقوق اکنون فقط در سطح خصوصی – خانواده، دادگاه ها، مراکز تحقیقاتی، -  مطرح می شوند و تا رسیدن به سطح عمومی به عنوان حق طبیعی یک انسان، بطور رسمی فاصله دارد. 

ممنوعیت فرهنگی – بویژه برای  زنان - در مورد طرح حقوق جنسیتی شان در سطح عمومی نه تنها به دوام طولانی فرهنگ استبدادی کمک می کند، بلکه در پایداری و گسترش فرهنگ چند رویگی، دروغ ، فحشا  و پریشان حالی روانی و امراض حاصل از ندانم کاری و پنهان کاری های جنسی نیز نقش موثری دارند. 

جالب  است که ما این همه هزینه می پردازیم تا فرهنگ استبدادی را حفظ کنیم! و از طرف دیگر از گسترش دروغ، فساد، اعتیاد، امراض جنسی، رشد فاحشگی، بهم ریختگی زندگی خانوادگی، طلاق های عاطفی، رشد طلاق های رسمی و ... می نالیم. 

اما در دموکراسی؛ 

زنان با استفاده از فضای دموکراسی توانسته اند که فضای جنسیتی مرد سالارانه را بشکنند و حقوق جنسیتی خود را از سطح خصوصی به سطح عمومی بکشانند و آن را – همچون مردان – حقی و بخشی از زندگی خود- به عنوان یک انسان مستقل -  بدانند.

فکر نکنیم که فضای جنسیتی مردانه بلافاصله پس از برقراری دموکراسی در کشورهای غربی شکسته شد. تقریبن یکصد سال طول کشید که زنان توانستند حقوق جنسیتی خود را مستقل از مردان مطرح کنند.  بطور رسمی اولین بار در سال 1965 این کار توسط " هلن برون " انجام شد. این سرگذشت را می توانید اینجا بخوانید: 

http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/08/120814_u05_hellen_brown_cosmopolitan_editor_sex.shtml

و یا اینجا: 

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%87%D9%84%D9%86_%DA%AF%D9%88%D8%B1%D9%84%DB%8C_%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%88%D9%86

اگر قرآن هیچ سخنی در مورد حقوق جنسیتی زنان نگفته، به این معنا نیست که طرح این حقوق خلاف قرآن است. قرآن بر اساس رسم زمانه سخن گفته است. 

همانطور که قرآن در مورد حقوق جنسیتی زنان سکوت کرده است، همانطور هم در مورد طرح این مسایل در سطح عمومی – از طرف زنان یا مردان - سکوت کرده است. بنابراین طرح این مسایل اگر چه ممکن است مخالف بسیاری از روایات و فرهنگ مردانه باشد، اماهیچ مباینتی با قرآن ندارد. 

توجه کنیم که فقط اقشار مختلف مذهبی – از توده مردم تا تحصیل کردگان، مجامع مذهبی و حوزه علمیه – نیستند که از طرح این مسایل در سطح عمومی جلوگیری می کنند، بلکه غیر مذهبی ها و لائیک ها هم وقتی پای عمل برسد، با طرح این مسایل در سطح عمومی اگر بطور مستقیم مخالفت نکنند، بهانه برایش می یابند. همه ی ما از یک فرهنگ تغذیه کرده ایم و اسیر این فرهنگیم.

مطلب مرتبط : 

پ – ازدواج تک شوهری و چند زنی

http://hafezehtarikhi.blogspot.ca/2013/01/blog-post_10.html

هم خوانی جمع در بدرقه همایون خرم

http://www.youtube.com/watch?v=cQUAv9GoudI

حقوق نابرابر زن و مرد در قرآن ( پ )

پ – ازدواج تک شوهری، و چند زنی.  

                                                     

بی شک فعالیت جنسی یکی از پدیده های مهم فزیولژیک در جانداران است که توالد وتناسل را در پی دارد. تاریخ بشرتا کنون سه مرحله اجتماعی از فعالیت جنسی را طی کرده است: 

دوران ما در شاهی – که زنان تعیین کننده ی ارتباط جنسی با مردان بودند. 

دوران چند زنی -  نوبت مردان بود – و هنوز در کشور های عقب مانده هست -  که تعیین کننده  ارتباط جنسی باشند و مربوط به دوران های پیش از سرمایه داری و بویژه دوران زمین داران بزرگ – فئودالیته – است.

دوران تک همسری – که مربوط به دوران اخیر – سرمایه داری – و جامعه ی ای با حاکمیت دموکراسی است. 

و ممکن است در آینده ی نه چندان دور شاهد پدیده ی اجتماعی دیگری در روابط جنسی باشیم. 

 و ظهور قرآن در دوران چند زنی است. کسی هست که بتواند این همزمانی آشکار را نادیده بگیرد؟ قرآن زبان زمان خویش است. بنابراین اگر چند زنی را جایز دانسته، فقط بر اساس منطق زمانه بوده است. این منطق از یکصد سال پیش درهم ریخته و جایش را به تک همسری داده است. و هر روز هم توان این منطق قدیمی کمتر می شود. حتا زنان معتقد و متدین این منطق را عملن به  رسمیت نمی شناسند. اگر روزی می کوشیدند تا با جلب توجه شوهر، نگاه وی را از دیگر همسران دوربدارند، امروزه آشکارا بر علیه این رسم سخن می گویند. 

خديجه مقدم در گفت‌وگو با خبرنگار ايلنا:

نماينده زنان معترض به لايحه حمايت از خانواده به نمايندگان مجلس، كتاب نگرش‌ها و ارزش‌ها كه توسط وزارت ارشاد در سال 82 منتشر شده را نشان داده كه در آن طبق نظرسنجي انجام شده در كل ايران، 86 درصد ايرانيان و 92 درصد زنان ايراني با «چند همسري» مخالف هستند 

.

مقدم پس از اين توضيحات به آخرين پژوهش دانشگاه تهران اشاره كرد و گفت: به نمايندگان نشان دادم كه آخرين پژوهش دانشگاهي تهران، «كار» را اولويت «اول» و «ازدواج» را اولويت «ششم» دختران معرفي مي‌كند. با اشاره به اين تحقيق از آنها پرسيدم كه چگونه فكر مي‌كنيد در كشوري كه 64 درصد ورودي دانشگاه‌هاي آن دختران هستند، ازدواج موقت و مجدد جاري و ساري مي‌شود؟

http://fair-family-law.net/spip.php?page=print&id_article=1559

خانم بیات نماینده مجلس: 

خانواده‌های ما در حال حاضر عرفا تک‌همسری هستند و قوانین نیز باید کمک کنند تا این عرف حفظ شود. باید از طراحان لایحه پرسید که دادگاه با چه مجوزی حق دارد صرف داشتن تمکن مالی مرد شرط عدالت را محقق بداند؟ ضمن اینکه در این مورد هم اصلا توجه نشده است که هنوز ازدواجی صورت نگرفته که مشخص شود مرد در مسائل اقتصادی هم عدالت را رعایت می‌کند. اصلا معیار سنجش این عدالت چیست؟ چه نهادی و از چه طریق توانایی نظارت بر آن را دارد؟»

" اگر خانمی در دوران جوانی ازدواج کند، بعد از چندین و چند سال که او تمامی تلاش خود را برای خانواده‌اش صرف کرد، با این توجیه که دادگاه مجوز صادر کرده است پا بر روی عاطفه او گذاشته می‌شود. " 

" باید دقت کنیم که اکثر ازدواج‌های مجدد به متلاشی شدن خانواده اول منجر می‌شود و در اکثر مواردی که ما شاهد بودیم این مسئله کاملا مشخص است، چرا که هدف مرد سوءاستفاده از قانون بوده است. "

http://www.aftabnews.ir/vdccmsqe.2bqp08laa2.html

و خانم بهروزی دبیر جامعه ی زینب :   

                                                                                     

مریم بهروزی مشاور حقوقی و امور مجلس رئیس جمهوری و دبیر جامعه زینب(س) لایحه حمایت از خانواده را نه تنها بی توجهی به حقوق زنان که لایحه ای اجحاف آمیز درباره مردان می داند. او همچنین این لایحه را یکی از عواملی می داند که به افزایش سن ازدواج جوانان بیش از حد کنونی خواهد انجامید 

.

اگر نگاه گذرایی هم به خانواده های چندهمسری بیندازیم پرواضح است که مردان در چنین خانواده هایی خوشبخت نیستند و این شکل زندگی برای آنان مضرات اقتصادی، روحی و روانی فراوانی به دنبال دارد 

.

فکر می کنید بند 23 لایحه کنونی حمایت از خانواده برای چه افرادی منافع در بردارد؟

یکی از نقدهای عمده بر این لایحه جامع نبودن امر ازدواج در فصل سوم و به ویژه در ماده 23 است که در صورت تصویب پدیده چندهمسری را رواج خواهد داد. در حقیقت تکیه بر توان مادی و مالی مرد و نادیده گرفتن بسیاری از مسائل مهم، تعدد زوجات را بدون ضابطه و غیرقابل کنترل ساخته و به تعبیری برای خوشگذرانی پولدارها سفره سودجویی پهن شده و میدان تاخت و تاز هواپرستی برای آن فراهم شده است و حال اینکه اینگونه افراد چندان نیازی به قانون ندارند زیرا پول و ثروت مطمئن ترین ابزار برای دستیابی به خواسته و تمایلات آنان است 

.

http://fair-family-law.net/spip.php?page=print&id_article=183

در حالی که دست کم نیمی از جمعیت یک کشور – زنان – با چند زنی مخالف اند، و دست کم نیمی از مردان هم مخالف چند زنی هستند، یعنی 75% یا بنا بر آمار کتابی که خود وزارت ارشاد منتشر کرده، 82% مردم با چند زنی مخالف اند، روشنفکران مذهبی و مذهبیون روشنفکر – البته آقایانش! - هنوز هم دستورات قرآن را ابدی قابل اجرا می دانند و در همان حال دم از دموکراسی و برابری زن و مرد می زنند. 

این داستان یک بام و چند هوا ادامه دارد. 

----------------------------------------------------------
 

نوشته ی مرتبط :

حقوق نابرابر زن و مرد در قرآن ( الف – ب )

http://hafezehtarikhi.blogspot.ca/2013/01/blog-post.html